Ten szlak na Monte Rite, wybrałam z dwóch powodów. Pierwszy to jego położenie w niedalekiej odległości od naszego apartamentu, a drugi to jego poziom. Pierwszego dnia po długiej podróży autem i po bardzo długiej przerwie w chodzeniu po górach, uznałam, że powrót na szlak zaczniemy w taki sposób, żeby się lekko zmęczyć, a jednocześnie poznać ciekawe miejsca i piękne krajobrazy w tym regionie. Dodatkowym elementem było ulokowane pod szczytem, Muzeum Messnera oraz otwarte Schronisko, gwarantujące możliwość zakupu napojów i jedzenia.
Dane podstawowe szlaku na Monte
Quattro Tabia – Monte Rite – Quatrro Tabia
Długość szlaku z Quatrro Tabia na Monte Rite – 6 km, w jedną stronę.
Czas przejścia – ok 2 godziny 30 minut w jedną stronę. Chyba, że tak jak ja, po drodze robimy sporo zdjęć i kontemplujemy okoliczności przyrody, wówczas trzeba doliczyć troszkę więcej.
Numery szlaków – 494, 478, 479
Położenie
Monte Rite jest szczytem ulokowanym w Alpach Wschodnich, a konkretnie w Dolomitach. Pomiędzy mekką pasjonatów sportów zimowych, czyli Cortiną d’Ampezzo, a miejscowością Pieve di Cadore. Wznosi się na wysokości 2 181 m n.p.m. Panorama ze szczytu jest obłędna.
Historia
Na początku XX w. Region Cadore znalazł się w kręgu zainteresowań decydentów pod względem rozwoju obronności. Dlatego na stokach szczytu Rite, została zbudowana fortyfikacja, mająca na celu wzmocnienie ochrony regionu przed potencjalnym atakiem armii austriackiej. Jednak kompleks ostatecznie nie został wykorzystany, ponieważ front I wojny światowej, nie koncentrował się w tym regionie. Dlatego w roku 1917, włoska armia opuściła twierdzę. Paradoksalnie w późniejszym czasie została ona wysadzona w powietrze przez żołnierzy austriackich.
Muzeum Reinholda Messnera
W roku 2002, który został ustanowiony Międzynarodowym Rokiem Gór przez ONZ, na stokach góry, otwarto Muzeum Reinholda Messnera. Zasób muzeum koncentruje się na historii eksploracji Dolomitów.
Godziny otwarcia Muzeum to 9-17. Bilet dla osoby dorosłej to wydatek 8 euro.
Dojazd busem z parkingu w Cibiana di Cadore, ok 6 km. Koszt na zdjęciu.
Museum – Messner Mountain Museen (messner-mountain-museum.it)
Dojazd
Aby zdobyć Monte Rite, ewentualnie odwiedzić muzeum, najlepiej skorzystać z samochodu.
Jadąc główną trasą numer SS51 od strony Pieve di Cadore, w kierunku Cortiny d’Ampezzo, należy po niespełna 9 km skręcić w lewo, na trasę numer SP 347, kierując się do miasteczka Cibiana di Cadore. Około 7 km za Cibianą rozpoczyna się szlak na Monte Rite, w miejscu Quattro Tabia. W okolicy wejścia na szlak znajduje się niewielki parking. A początek szlaku zaczyna się po prawej stronie drogi.
Szlak na Monte Rite
Szlak należy do prostych, nie ma po drodze ekspozycji, stromych trawersów i podejść.
Szczegóły podejścia
Z miejsca startowego podążamy szlakiem numer 494, w kierunku Forcella di Inferna, położonej na wysokości 1748 m n.p.m. Szlak cały czas wiedzie lasem.
Po lewej stronie obserwujemy coraz szerszą panoramę. Po drodze znajduje się kilka punktów widokowych, obrazki są na tyle fantastyczne, że czas przejścia może się wydłużyć. Tym bardziej, że dla turystów przygotowane zostały nawet ławeczki.
Szlak jest dobrze oznakowany, jednak nawet gdyby nie było znaków i tak trudno byłoby się zgubić, ponieważ jest to jedyna droga, nie ma rozwidleń ani skrzyżowań. Po prostu wciąż do góry.
Po drodze mijamy kilka małych strumyczków, których woda świetnie chłodzi w gorące dni.
Forcella Deona 2 053 m n.p.m
Do przełęczy docieramy po około godzinie marszu, pokonując połowę trasy, chwila odpoczynku i kontynuujemy podejście.
Teraz kolejnym celem jest Forcella Deona, na wysokości 2053 m n.p.m. Szlak nadal wiedzie lasem, dopiero w połowie przekraczamy granice wysokich drzew i zaczynają dominować kosodrzewiny. Na tym odcinku towarzyszą nam głównie widoki z lewej strony ścieżki, na masyw Monte Pelmo.
Jednak gdy pojawiają się polanki widzimy panoramę z lewej i prawej strony, czasami trudno się zdecydować, gdzie spoglądać. W pewnym momencie docieramy do dość rozległego pola pokrytego śniegiem. W upalne dni, jest to świetny moment na to, żeby się trochę ochłodzić 🙂
Przełęcz osiągamy po ok 2 km czyli ok 54 minutach. W tym miejscu mamy już właściwie panoramę 360 stopni. W gorące, słoneczne dni nie ma gdzie się schronić przed operującym słońcem.
Z przełęczy mamy dwie możliwości dojścia na szczyt.
Jedna to odbijający w lewo w niedalekiej odległości od centrum przełęczy szlak, który prowadzi do góry oraz druga, to dojście szeroką, żwirową drogą.
Przejście obydwu szlaków zajmuje podobną ilość czasu.
Szlak wiodący w górę jest zdecydowanie ciekawszy i zapewnia oszałamiające panoramiczne widoki.
Dodatkowo, pomijając Muzeum oraz Schronisko, prowadzi od razu na szczyt Monte Rite. Idąc tym wariantem, w niewielkiej odległości od szczytu znajduje się punkt widokowy (tzw. balkon), w którym siedząc na ławeczkach można kontemplować widoki.
Druga opcja, to szlak wiodący drogą, którą busy dowożą turystów do Muzeum, kończy się tuż przy schronisku.
Schronisko otwarte jest przez cały rok. Poza całą kartą dań serwuje również wyśmienitą panna cotę, tego dnia była akurat truskawkowa ale można trafić i na jagodową. Dodatkowo przed Schroniskiem znajduje się taras.
Monte Rite
Natomiast mijając stoły i idąc prosto, wkraczamy na ścieżkę, która prowadzi nas ostrym podejściem na szczyt Monte Rite. Należy uważać, gdyż po prawej stronie znajduje się urwisko. Widoki ze szczytu jak można się domyślać imponujące. Jednak z jednej strony przysłania je schronisko.
Dlatego najlepszym punktem widokowym jest wspomniany już balkon, znajdujący się po drugiej stronie Schroniska.
Zejście
Schodzić możemy oczywiście tą samą drogą, którą wchodziliśmy i plus tego jest taki, że dotrzemy dokładnie do tego samego miejsca, w którym zostawiliśmy samochód.
Można jednak skorzystać ze szlaku numer 479 i tutaj również mamy wybór. Albo schodzimy szeroką, żwirową drogą albo szlakiem wiodącym leśną ścieżką.
Obydwa mają ten sam numer, rozwidlenie następuje na Forcella Deona. Droga prowadzi w lewo, a szlak biegnący lasem, w prawo. Ja polecam szlak w lesie.
W bardzo słonecznie dni, cień w lesie przynosi ulgę. Poza tym, drogą jeżdżą i kurzą busy, które wwożą turystów do Schroniska i do Muzeum. Niewątpliwie minusem wyboru drugiego szlaku jest jego zakończenie, w wiosce Cibiana i konieczność zejścia ok 1,2 km do samochodu drogą asfaltową.
Tym samym kończymy eksplorację Monte Rite. Zdobycie szczytu nie stanowi zbyt wielkiego wysiłku, jednak dostarcza niebywałych wrażeń, z uwagi rosnącą, wraz z wysokością, coraz bardziej obszerną panoramę na bliższe i dalsza pasma górskie.
Polecam mniej i bardziej doświadczonym turystom.
Jeśli powyższe informacje były przydatne lub dobrze Ci się czytało, to proszę udostępnij post, polub stronę na FB, obserwuj nasze poczynania na Instagramie lub podziel się spostrzeżeniami w wiadomości prywatnej. Formularz i adres email znajdują się w stopce na każdej stronie. Możesz również zostawić komentarz. Dziękuję!
Włochy, Dolomity czerwiec 2021